buitengestoten
Ze sluiten een kring van een bos
Met de kruinen zonwaarts gericht
En het weinige licht en de warmte
Worden tot verbanning gelachen
De ingesloten briesjes en winden
Dragen een morsecode van bladeren
En de weinige die het net van m’n oor
Uit de lucht kon plukken, zijn bitter
Ik zie de barsten en de voegen
Waarlangs zachtheid en liefde
Uit de muren van hun acteren bloeden
En mijn oren klieven een weg
Tot de warmte die in een bad
Van betonnen woorden wordt gedempt
Met de kruinen zonwaarts gericht
En het weinige licht en de warmte
Worden tot verbanning gelachen
De ingesloten briesjes en winden
Dragen een morsecode van bladeren
En de weinige die het net van m’n oor
Uit de lucht kon plukken, zijn bitter
Ik zie de barsten en de voegen
Waarlangs zachtheid en liefde
Uit de muren van hun acteren bloeden
En mijn oren klieven een weg
Tot de warmte die in een bad
Van betonnen woorden wordt gedempt
Reacties op dit gedicht
| hadassah: | Woensdag, mei 21, 2003 19:29 |
| de natuur is mooi Tim, net als je gedichten... | |
| Erna Muermans: | Zondag, mei 18, 2003 22:41 |
| sterk weer tim groetjes Erna |
|
| Jeffry: | Zondag, mei 18, 2003 20:45 |
| viens pleurer, pleure de mon epaules....tres beau ca.. je t' embrasse encore plus forte |
|
| MayadeBij: | Zondag, mei 18, 2003 20:17 |
| Yep! Zo gaat dat soms, erg mooi verwoord weer, | |
Over dit gedicht
| Auteur: tim balthazar | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||