ergens op een heel rustig plekje
loopt er een wegje
een wegje dat je niet altijd ziet
een uitwegje
een gemakkelijke weg
naast dat wegje loopt er nog een weg
een harde weg
een weg waar je steeds oploopt
die je steeds ziet
ook als je hem niet wil zien
soms loopt er iemand mee op je weg
en houdt die je hand vast
van God gezonden?
wie zal het weten...
wanneer het allemaal te veel wordt
begin je te lopen
zo hard je kan
om onopgemerkt toch dat kleine wegje te bereiken
je bereikt het
je staat ervoor
je wil stappen
naar het witte licht
je ziet al van ver de bloemen
de wolken, de zon
de kalmte, spelende kinderen
vrede
nog een laatste keer kijk je om
voor je de grote stap waagt
en daar zit hij dan
je 'tochtgenoot'
een traan rolt over zijn wang
moedeloos
zijn hand uitgereikt
wat doe je?