We zien elkaar vast nog.
De oude knoestige eik,
op de hoek van de straat,
draagt nog steeds
geverfde boomhutplanken.
Weet je nog? ...
We hadden ...
De zomerzon stond hoog
zinderen op het verfrissend bladerdak,
en wij op onze rug kijken
naar de dans van licht en wind.
Ja, ik weet nog.
ik zal altijd blijven ...
We zien elkaar vast nog,
waarna ook dit
langzaam in cursief
vervolgt...
Vallie: | Zondag, mei 25, 2003 13:39 |
dromerig mooi ! | |
Zasan: | Woensdag, mei 21, 2003 18:10 |
Prachtig gedicht. | |
Laurens Windig: | Dinsdag, mei 20, 2003 14:22 |
Eikensterk! | |
wijnand....: | Maandag, mei 19, 2003 22:17 |
zie het helemaal voor me Knap stuk poëzie |
|
Auteur: Joris Daelemans | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 19 mei 2003 | ||
Thema's: |