Mama
als een vuurtoren aan de kade
probeer je m'n schip te sturen
langs de klippen van het leven
ook als ik, ontdekker
van de zeven wereldzeeën,
met onstuimige zeilen
koers zet naar ongekende avonturen
en ik wéét dat wanneer ik
ooit berooid terug zal keren
ik altijd kan aanleggen in
de veilige haven van de moederschoot
Reacties op dit gedicht
| margot: | Dinsdag, mei 20, 2003 11:42 |
| een plaatje!!!!! liefs,margot |
|
| DrieGeetjes: | Maandag, mei 19, 2003 19:20 |
| Ontzettend ...... Ja...Dat is het. *genietende knipoog!* ;o)x |
|
| aseos: | Maandag, mei 19, 2003 17:58 |
| mooi en rustig gedicht. Kus soesa | |
Over dit gedicht
| Auteur: iphigeneia | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||