IN MIJN HANDEN
Mistige nevels glijden langs
weiden, over bergen
als de verliefdheid
in je ogen
maar plots trekken
ze weg, op
dan staat daar
de zon, fier
uit volle borst
te schitteren
en je sluit je ogen
in mijn handen
legt je boven het bed
zoals die oude nevels
en geniet, ik zie
dauwdruppels uit je
huid kruipen
Reacties op dit gedicht
| Sheena: | Dinsdag, mei 20, 2003 21:42 |
| allemachtig ... prachtig ..pfffffffft laat ff de ingehouden adem los .. ;-) Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kobevs | 
|
|
| Gecontroleerd door: Robski | ||
| Gepubliceerd op: 20 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||