overdruk
de zeilen kreunen het schip scheef
onder het logge lichaam van de wind
de glazen zeetanden grijpen
het hout naar de kooi van hun maag
terwijl het met monden van barsten
de overbeladenheid uitgulpt
het optimistisch lichaam van de zon
is in een huilende aarde van wolken
begraven en de kabel die het boegbeeld
tot een lach spande en schroefde
rafelt langzaam zijn dood tegemoet
onder de hevige druk
die de hemel tot een pers maakt
waartussen alles tot een schijf
van een horizon wordt gewurgd
onder het logge lichaam van de wind
de glazen zeetanden grijpen
het hout naar de kooi van hun maag
terwijl het met monden van barsten
de overbeladenheid uitgulpt
het optimistisch lichaam van de zon
is in een huilende aarde van wolken
begraven en de kabel die het boegbeeld
tot een lach spande en schroefde
rafelt langzaam zijn dood tegemoet
onder de hevige druk
die de hemel tot een pers maakt
waartussen alles tot een schijf
van een horizon wordt gewurgd
Reacties op dit gedicht
| hadassah: | Woensdag, mei 21, 2003 19:28 |
| meestal winnen de boten wel van de zee... prachtig gedicht Tim. |
|
| NeA: | Woensdag, mei 21, 2003 16:07 |
| Nog altijd even knap... :) Groetjes, NeA. |
|
| Griet Buysse: | Dinsdag, mei 20, 2003 21:21 |
| Sterk!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: tim balthazar | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 20 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||