uren heb ik staan turen
zelfs onbeschaamd staan gluren
naar haar en haar schoonheid
haar lichaam en haar beweegelijkheid
haar zijn en haar aanwezigheid
maar het turen gaf ik op
en ook aan het gluren kwam een stop
niet dat zij mij niet meer zinde
dat ik haar minder beminde
maar ik voelde mij goed
had plotseling de moed
om naar haar toe te gaan
om bij haar zijde te staan
hoe ik die durf had bekomen
na uren staan weg te dromen
ach ja, zo nu en dan
ben zelfs ik een echte man
die, hoe hard ze ook proberen
hun hormonen niet kunnen controleren
die met een valse zekerheid denkt
dat elk vrouw naar hem wenkt
en je moet mij geloven
dat niets of niemand mij van die zekerheid kon beroven
nee nee, nu had ik de macht
die onmogelijk kon worden ontkracht
doch dit alles is gelogen
want plots keek ze recht in m'n ogen
hetgeen dat niet kon gebeuren
gebeurde nu in geuren en kleuren
die macht van voordien, was niet meer
en opeens was ik die jongen weer
die haar van op afstand had bekeken
voor haar volledigheid was bezweken
maar die nooit had durven dromen
om zo dicht bij haar te komen
en nu ik in haar nabijheid was
hoorde ik nog slechts de bas
van luide muziek in m'n oren
die als nog nooit tervoren
mijn hoofd aan het draaien bracht
neen dit had ik nooit verwacht
krampachtig probeerde ik op m'n stappen terug te keren
doch mijn lichaam bleef protesteren
en begaf zich onkontroleerbaar
tot op enkele centimeters van haar
zij bewoog zich zoals voordien
nog steeds ritmisch maar misschien
net iets meer uitdagend
en haar ogen keken vragend
zoals vrouwen ogen dat kunnen
wanneer ze mannen een moment gunnen
van een zwakheid die ze faken
doch voor welke we telkens al bezweken
en ook ik zou dit niet veranderen
maar onderging zoals alle anderen
machteloos doch zonder berouw
de verleiding van deze vrouw.....