MIJMERINGEN
Alweer een dag voorbij.
Het strekt tot nadenken
en gedachten brengen me tenonder
want het leven wacht op mij
en ik wil het niet aanvaarden
zoals het is.
Het wonder van de jeugd.
Nooit wil ik ervan af zien,
misschien wil ik niets anders zijn
dan de eeuwige vrijheid
gebonden aan zijn eenzaamheid.
Niet meer dan een donkere walm
die stijgt ten hemel
en verdwijnt tussen de wolken.
Soms is alles teveel
en vooral teweinig,
het verlangen
naar wat ooit kan komen
omdat het niet gebeurt
daar het mij
werd ontnomen.
Het strekt tot nadenken
en gedachten brengen me tenonder
want het leven wacht op mij
en ik wil het niet aanvaarden
zoals het is.
Het wonder van de jeugd.
Nooit wil ik ervan af zien,
misschien wil ik niets anders zijn
dan de eeuwige vrijheid
gebonden aan zijn eenzaamheid.
Niet meer dan een donkere walm
die stijgt ten hemel
en verdwijnt tussen de wolken.
Soms is alles teveel
en vooral teweinig,
het verlangen
naar wat ooit kan komen
omdat het niet gebeurt
daar het mij
werd ontnomen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: XAVIER | 
|
|
| Gecontroleerd door: shelby | ||
| Gepubliceerd op: 11 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||