Breekbare illusie
Breekbare illusie
Een ragfijn toverstokje,
bijna achteloos,
teer en broos,
strooit toverpoeder van kristal.
Fonkelend,
een sprankeling,
zodat de wereld
kan ontwaken
in transparante twinkeling.
vliesdunne sluiers
vlijen zich
in fijn plooien
om een wereld
van breekbare illusie.
Lichtgevende
bloemenpluisjes dansen.
Frêle nimfen blazen
een zilveren fluit.
En liggend in een
parelmoeren schuit
slaapt een zalig elfenkind.
Alle mooie wensen
worden in haar hoofd geblazen
door een lavendel lentwind.
Reacties op dit gedicht
| Elissa-Amanda: | Vrijdag, mei 23, 2003 17:41 |
| Een pracht, de elfenwereld, ik hou ervan! Liefs |
|
| MayadeBij: | Vrijdag, mei 23, 2003 14:49 |
| Aangenaam onverdonderd, erg fijn, | |
| Rivendel: | Vrijdag, mei 23, 2003 12:42 |
| Zalige woorden in een schitterend geheel gegoten... *chapeau* |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nachtegaal | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 23 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||