glasscherven
haar gronden en haar stammen
een massagraf van scherven
die languit in het bos
verder liggen te sterven
de kleinste vonk
die de zon onnadenkend
aan onze hemel verliest
schieten ze tot een vlammenleger
dat de tedere kleuren
en al wat de bloemen geuren
in zijn hete armen wurgt
het landschap smelt weg
in een bloedbad van asse
dat een donkere kreun uitkucht
als reflectie van het gevoel
op een stilaan aangevreten lucht
een massagraf van scherven
die languit in het bos
verder liggen te sterven
de kleinste vonk
die de zon onnadenkend
aan onze hemel verliest
schieten ze tot een vlammenleger
dat de tedere kleuren
en al wat de bloemen geuren
in zijn hete armen wurgt
het landschap smelt weg
in een bloedbad van asse
dat een donkere kreun uitkucht
als reflectie van het gevoel
op een stilaan aangevreten lucht
Reacties op dit gedicht
| Guan: | Zaterdag, juni 28, 2003 11:20 |
| Guan is terug en met zeer veel vreugde stel ik vast dat m'n lievelings dichter op 'freaks' nog niet verdwenen is... merci | |
| waterval: | Zaterdag, mei 24, 2003 21:36 |
| geweldig!!!!! | |
| liesbeth macken: | Zaterdag, mei 24, 2003 20:06 |
| woordloos genieten lees ik opnieuw wat een prachtig stuk!!!! |
|
| lani: | Zaterdag, mei 24, 2003 19:19 |
| tim, waaahw!! ik zie de vlammen langs de stammen likken, een spoor van vernieling, zwart zwart achterlatend... knuff x-x-x |
|
| Laurens Windig: | Zaterdag, mei 24, 2003 18:20 |
| Man toch wat een stuk poezie! | |
Over dit gedicht
| Auteur: tim balthazar | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 24 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||