tranen blijven komen
Een traan rolt over mijn wang
wetend dat er nog velen zullen volgen
trek ik me terug op m’n kamer
om mijn verdriet te laten gaan
ik voel me zo eenzaam
soms lijkt het of niemand om me geeft
dan zijn de nachten veel te lang
en mijn lichaam beeft
beeft van angst en van pijn
verlangend naar een andere wereld
vrij te zijn van alle pijn
daar waar ik mezelf kan zijn
tranen blijven komen
ik verdrink in mijn eigen verdriet
ik wil echt niet meer verder
maar mezelf bevrijden kan ik niet
mijn leven is een hel
maar wat de dood is
blijft een misterie
25-05-2003
Reacties op dit gedicht
| Koentje: | Vrijdag, augustus 29, 2003 22:23 |
| Heyyy nooit de moed/stijd opgeven he!!! Vroeg of laat zal t betere, daar ben ik zeker van, je moet er ingeloven, blijf er aub voor gaan. Je leven mag nu misschien soms een hel zijn, maar ooit zal t beter gaan, zul je gelukkiger zijn, blijf pleas vechten tegen je tegenslagen, sta steeds weer trug op als je bent neergegaan, ooit zul echt blij zijn dat je bent door gegaan. Kop op meisje, dikke knuffel Koentje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~black angel~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||