Perspectief
Een schermpartij van gedachten
steekt – noch slaap overvalt – me
middelen tot poeders vergeefs.
Koud stoffig licht, speldenprik tot
hersenziek geplaagd. Barstensvol
als een berg, keten me niet
vast dat ze graven enkel om
de banden rondom te verwijderen
steeds dieper tot het kernpunt kookt.
Een spook zwerft in mijn binnenste
wereld tegen de gesloten deur van
de toekomst. Maar sluit ze nog niet
mijn ogen, de kraan, sleutel
misschien past ze
dus sluit ze nog niet.
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Maandag, mei 26, 2003 23:26 |
| dit smaakt naar meer.... geweldig...!!!! |
|
| charly: | Maandag, mei 26, 2003 14:15 |
| Poëzie, ja, dat is waar, een knap staaltje nog wel. | |
| fairy_of_roses: | Maandag, mei 26, 2003 10:50 |
| *wauw* is het enige wat ik denk...ik woou dat ik zo kon dichten...fantastisch! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Verdiwan Sonnes | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 26 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||