had ik maar vleugels
Had ik maar vleugels
Gedragen op de wind of op
Jullie reikende handen
Mijn Geloof vervaagd in de
Mens met hun mooie woorden
Mijn teleurstelling nestelt
Zich diep in een verbittering
Had ik maar vleugels
Zodat de wind me kan brengen
Naar een tijd die ik zo mis
Een tijd die ik niet wil vergeten
Een tijd van samenhorigheid
Waar men niet ging lopen van
Andermans verdriet en pijn
Had ik maar vleugels
Dan zou ik ze spreiden zodat
De eenzamen en verdwaalden
Zich kunnen verschuilen in de
Warmte van mijn troost
Mijn vleugels zullen hen wiegen
Tot de tranen verdwijnen
Maar ik heb geen vleugels
En zonder kan ik niet vliegen
Gedragen op de wind of op
Jullie reikende handen
Mijn Geloof vervaagd in de
Mens met hun mooie woorden
Mijn teleurstelling nestelt
Zich diep in een verbittering
Had ik maar vleugels
Zodat de wind me kan brengen
Naar een tijd die ik zo mis
Een tijd die ik niet wil vergeten
Een tijd van samenhorigheid
Waar men niet ging lopen van
Andermans verdriet en pijn
Had ik maar vleugels
Dan zou ik ze spreiden zodat
De eenzamen en verdwaalden
Zich kunnen verschuilen in de
Warmte van mijn troost
Mijn vleugels zullen hen wiegen
Tot de tranen verdwijnen
Maar ik heb geen vleugels
En zonder kan ik niet vliegen
Reacties op dit gedicht
| green eyes !: | Vrijdag, mei 30, 2003 16:18 |
| heel mooi geschreven, zo troostend, voor iets anders te zeggen, RED BULL geeft je vleugels???? LIEFS? Marina vdb, ;) |
|
| hadassah: | Vrijdag, mei 30, 2003 13:15 |
| welk mens zou geen vleugels willen hebben... | |
Over dit gedicht
| Auteur: schrijfveertje | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||