kamerplant(uit de serie planten)
hij lijkt aan de marmeren vloer
van zijn gewoonte gekluisterd
en de weinige zonnestraaltjes
die de benadering nog wagen
lijken hem naar de keel te grijpen
hij heeft een bunker gesloten
met het beton van egocentrisme
en schiet de hete woorden
door de schietgaten van zijn mond
de onze zijn van glas
ze breken op de ruwe huid
in een schervenplas van stilte
en zjn blaadjes hoesten het stof
in een gekerm dat de smacht
naar warme ontbloot
van zijn gewoonte gekluisterd
en de weinige zonnestraaltjes
die de benadering nog wagen
lijken hem naar de keel te grijpen
hij heeft een bunker gesloten
met het beton van egocentrisme
en schiet de hete woorden
door de schietgaten van zijn mond
de onze zijn van glas
ze breken op de ruwe huid
in een schervenplas van stilte
en zjn blaadjes hoesten het stof
in een gekerm dat de smacht
naar warme ontbloot
Reacties op dit gedicht
| hadassah: | Vrijdag, mei 30, 2003 21:15 |
| prachtig tim, het is een juweeltje! | |
| lani: | Vrijdag, mei 30, 2003 19:06 |
| net zoals bij mensen die men van hun vrijheid durfden te beroven... x-x-x |
|
| katrien janssens : | Vrijdag, mei 30, 2003 18:49 |
| tis weer een mooike zenne tim echt waar groetjes kleintje |
|
| MayadeBij: | Vrijdag, mei 30, 2003 15:50 |
| Ik hoest zonnestralen (net als Free) (al heb ik een hekel aan kruisverwijzingen) Kus, | |
Over dit gedicht
| Auteur: tim balthazar | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||