Waanzin
Op de dag van zijn verjaardag staat hij er weer.
Voor zijn ouderlijk huis als elke keer.
Het slot kraakt, de deur gaat open.
Hij kijkt rond en begint te lopen.
In de lege kamer blijft hij staan.
Hij kijkt tegen kale muren aan.
Minuten lang staat hij te dromen.
Dan ziet hij de schimmen komen.
Een beeld, opgebouwd in zijn gedachten,
begint dan een waarheid te verkrachten.
Een woord van vroeger wordt gehoord,
en zoemend in zijn brein geboord.
Een week later vind ik hem in een hoek,
rustig lezend in een denkbeeldig boek.
Ik heb me naar hem toe gebogen.
Hij keek op met zijn gebroken ogen.
“Kom je op mijn verjaardag” vroeg hij mij.
Ik zei “nee pap, je verjaardag is voorbij”.
Auteur: Kartoser Nightwriters | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 30 mei 2003 | ||
Thema's: |