Langzaam verloopt de dag en zie er geen heil meer in
Ik voel me vastgeplakt in het web van een spin
Gedachtes over wat ik fout doe en deed
Maar niemand die daar wat van weet
Na een paar uurtjes was ik deze dag zat
Daarom had ik ook die overdosis asprines gepakt
Mijn hoofd werd leeg en ik had geen pijn meer
Iemand die mij uitschold kreeg geen verweer
De lach kwam op mijn mond en ik wou naar huis
Maar een vriendin van mij dacht dit is niet pluis
Er kwam een hoop opgang en ik bekende wat ik had gedaan
En voor ik het wist was ik ver bij mijn school vandaan
Het was over en uit en ik moest naar het ziekenhuis
Naar een paar dagen op de paaz voelde ik me daar thuis
Ik mocht weg met mijn ouders mee en hier zit ik weer.
Met dezelfde gedachtes van toen keer op keer