kon ik maar slapen
ik ben moe
ik wil slapen
ik ga naar boven
en kruip onder de lakens
maar weer doet dat deken raar
en weer voel ik die handen
overal op m'n lijf
overal voel ik die handen
ik krijg het koud
maar heb het toch warm
ik blijf maar moe
maar kan echt niet slapen
mijn hele lijf rilt
mijn hoofd draait
mijn maag verdraagt geen eten
en ik
ik
kon ik maar slapen
...
Reacties op dit gedicht
| neversmile: | Zondag, juni 15, 2003 15:47 |
| Hey glimlachje.. tranen biggelen over m'n wangen. Ik vind je gedichten erg mooi, ze spreken me erg aan! wat super vreselijk dat je dit mee maakt! Je mag me mailen als je het wilt en ik hoop dat het snel over gaat, want niemand verdiend dit!! probeer er iniedergeval met een volwassene over te praten.. zoek hulp want dit is hartstikke fout!!! Heel veel sterket en ik hoop dat je de juiste beslissingen zult nemen!! |
|
| scharonne: | Zondag, juni 01, 2003 14:40 |
| mooi gedicht!,je mag me altijd mailen als je er aan moet denken.sterkte | |
| jolanda vonk: | Vrijdag, mei 30, 2003 23:01 |
| Lief glimlachje, Sla eens met iets heel stevigs keihard op je kussen en op het bed en denk dat je dan die handen ranselt. Sla die handen helemaal kapot totdat je zelf doodmoe bent. Jaren geleden kreeg ik na een nare ervaring dit advies van mijn huisarts, het hielp! Ik hoop dat je gauw weer lekker kunt slapen met bovendien mooie dromen. Warme groet, Jolanda |
|
Over dit gedicht
| Auteur: glimlachje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||