avondvallen
liever nu dan avondvallen
sterft alles met een roos
dat licht verdraagt mij niet
liever nooit dan avondvallen
zonneschermen om m'n hart
dus nooit meer buitenspelen
dat licht verdraagt mij niet
in avondvallen geeft ze niet
sterft alles met een roos
moet dat hart nog bloeien
en al dat avondvallen, tja
moet toch de rozen snoeien
sterft alles met een roos
dat licht verdraagt mij niet
liever nooit dan avondvallen
zonneschermen om m'n hart
dus nooit meer buitenspelen
dat licht verdraagt mij niet
in avondvallen geeft ze niet
sterft alles met een roos
moet dat hart nog bloeien
en al dat avondvallen, tja
moet toch de rozen snoeien
Reacties op dit gedicht
| G. de Zwager: | Zaterdag, mei 31, 2003 19:51 |
| eigenlijk in een vlaag geschreven, na lange tijd weer eens wat op papier gezet.. denk dat er nog wel een vervolg op komt of zoiets, dank voor reacties | |
| voske: | Zaterdag, mei 31, 2003 00:19 |
| Puntgaaf gedicht.Ik hou wel van dat melancholische,zeker als het zo mooi verwoord wordt. | |
| MayadeBij: | Zaterdag, mei 31, 2003 00:06 |
| Ik werd al chagrijnig, maar mijn leeswoede is hierbij bevredigd, prachtig! (en; DankU) | |
Over dit gedicht
| Auteur: G. de Zwager | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||