In memoriam aan Jantina
Je moest eens weten wat een gemis
het leven hier nu zonder jou is,
ik mis je zo, nog elke dag
je lieve stem en je gelach,
het bijpraten op de hoek van de straat
we maakten het steeds veel te laat,
we klepten wat af, wij twee
maar daar zaten we niet mee,
mijn herinneringen aan jou zijn fijn
het had nooit over mogen zijn,
wat had ik nog graag afscheid genomen
en bij je in het ziekenhuis gekomen,
het heeft zo niet meer mogen zijn
nu leid je een leven zonder pijn,
in een wereld waarvan je hebt geweten
dat God jou daar niet zou vergeten,
ooit zal ik je daar weer zien
maar voor nu: rust zacht, lieve Jantien
Reacties op dit gedicht
| remco elmers: | Woensdag, april 04, 2001 02:50 |
| spraken loos !!!!!!! | |
| remco elmers: | Woensdag, april 04, 2001 02:48 |
Over dit gedicht
| Auteur: carolien van alphen | 
|
|
| Gecontroleerd door: shelby | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||