Ik zie je daar nog altijd liggen...
Ik was gelukkig
Jij was gelukkig
Wij waren gelukkig
Dat was maar voor eventjes...

Ik dacht dat ik voor altijd van je ging houden
Ik had mezelf beloofd nooit kwaad op jou te zijn
Wat er ook gebeurde
Maar op een dag...
Het was sterker dan mezelf
Ik werd kwaad op jou
We maakten om het minste ruzie
En altijd was ik ervan overtuigd dat het jou schuld was
Maar dat was het helemaal niet
Het was mijn schuld
Ik zat fout
Ik was verkeerd
Kun je het mij ooit vergeven?

Het is nu gebeurd
Ik kan het niet ongedaan maken
Hoe graag ik dat ook zou willen
Je kunt niet voor eeuwig stiekem in je hoofd boos blijven?
Want je bent boos, is het niet?
Je wil het gewoon niet toegeven, is het niet?

Het spijt me...
Ik kan dat nog 100 maal zeggen
Er zal geen God komen die de tijd zal terug draaien...
Wil je me gewoon laten weten of je mijn beste vriendin nog wil zijn?
En alsjeblief wees eerlijk!
Ik wil niet dat je tegen me liegt
Ik hield van jou
Ik hou van jou...
Misschien gaat het nooit meer zoals vroeger zijn
Misschien is die kloof te groot geworden

Misschien moet ik maar verdwijnen
Verdwijnen van deze wereld vol verdriet en pijn
Als ik kon vliegen, deed ik dat
Weg
Ver weg
En ik kwam nooit meer terug
Ik verdien jou niet als vriendin
Ik verdien Vincent niet als vriend

Ik zou dagen kunnen huilen want ik heb jullie allebei nodig...
Was dat maar omgekeerd ook zo...

Misschien moet ik wel eens naar het land van niemand gaan
Waar niemand is
Waar ik dus ook niemand kan kwetsen
Want dat lijkt de laatste tijd wel mijn hobby...