Aan een ex,


Ik heb een nieuwe vriend jij een vriendin,
Dus nu eindelijk een nieuw begin.
Waarom doet het nu dan nog zo pijn na 3 kinderen en 10 jaar samen zijn.
5x opnieuw geprobeerd elke keer liep het weer verkeerd.
Wij kunnen niet meer samen zijn dat doet ongelooflijk veel pijn.
Loslaten lukt me niet zo best maar ik weet een toekomst is voor ons niet meer weggelegd.
De meeste pijn gaat nu om het kontakt jij accepeert niet mijn vriend en dat geeft veel ongemak.
Vooral voor de kinderen die lijden pijn.
Waarom heeft het toch zo moeten zijn.
Steeds weer vraag ik me dat weer af en soms denk ik wel eens aan mijn graf is het niet beter daar te zijn.
Maar nee voor de kinderen moet ik er zijn.
Eens komt ook voor mij weer het geluk en mijn vriend is een schat dat gaat niet meer stuk.
Alleen die vonk die mist bij mij eerst verhuizen mischien is mijn hart daarna weer vrij.
Om een nieuw pad in te slaan mijn vriend is met mijn lot begaan.
En hoopt op een toekomst samen maar dat kan ik op dit moment nog niet beamen