Ze zeiden...
De eens zo zachte ogen
Nu dof en wijd opengesperd.
De eens zo mooie glimlach
Nu een pijnlijke grimas
Om haar mond.
Ze zeiden dat ze vroeger
Zo’n mooie lippen had
Maar dat was toen ze nog
Gekust konden worden.
De eens zo lieve trekken
In haar gave, albasten gezicht
Nu voor eeuwig verstard
Als een duivelsspel in helder licht.
De eens zo zuivere ziel
Voor altijd vernietigd, verkracht.
Ze zeiden dat ze vroeger
Zo’n mooie, tedere meid was
Maar dat was voordat ze haar vonden
Met de dauw in haar ogen van glas...
Nu dof en wijd opengesperd.
De eens zo mooie glimlach
Nu een pijnlijke grimas
Om haar mond.
Ze zeiden dat ze vroeger
Zo’n mooie lippen had
Maar dat was toen ze nog
Gekust konden worden.
De eens zo lieve trekken
In haar gave, albasten gezicht
Nu voor eeuwig verstard
Als een duivelsspel in helder licht.
De eens zo zuivere ziel
Voor altijd vernietigd, verkracht.
Ze zeiden dat ze vroeger
Zo’n mooie, tedere meid was
Maar dat was voordat ze haar vonden
Met de dauw in haar ogen van glas...
Reacties op dit gedicht
| small sea: | Zondag, juni 01, 2003 17:50 |
| who heel erg mooi geschreven echt mooi, heel gevoelig, het rakt me best wel, mooi!!!! heel veel sterkte liefs joyce take care |
|
| Carline: | Zondag, juni 01, 2003 08:42 |
| Word hier even stil van...Een pijnlijk maar mooi gedicht. Ik leef met je mee...Véél sterkte -xxx-Carline |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Serenity | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 01 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||