het was normaal, het was gewoon
het was gewoon weer een dag
...een dag als alle andere
en toen die roes, de opschudding
een droom vliegend in een wereld...
een wereld vol ... vol wat eigenlijk?
een vliegende flits, verborgen in de mist
de nevel die de uitstraling niet prijsgaf
in mijn gedachten verzonken...
ik dacht...maar nooit had ik gedacht
...nooit had ik gedacht...kon dit?
ze zag eruit ... zo mooi
en net als ik je wilde aanraken en wilde voelen...
...werd ik wakker
tussen die nevelige gedachten en die roes
besefte ik plots dat zoveel mensen
mijn vliegende droom kunnen zijn
en toch kan er maar een toe behoren
fluister, paat niet
want dan vliegt de droom zo weer weg