De eerste lach.
Het leugen, bracht de waarheid aan het licht,
door zelf, lachend in de spotlight te staan,
je lachte als eerste,
Nu, het geweten knaagt, aan je lauwe tranen,
het hart geleegd waar het overvol van was,
liefde enkel het voorspel van haat,
Sus je tranen niet aan de witte lakens,
die zijn vervuilt, begin met een schone lei,
laat het verleden, een garantie voor de toekomst zijn
Reacties op dit gedicht
| tim balthazar: | Dinsdag, juni 03, 2003 20:07 |
| heeeel mooi groetjes |
|
| Erna Muermans: | Dinsdag, juni 03, 2003 19:41 |
| leren uit het verleden zijn lessen voor vandaag en bouwstenen voor morgen liefs Erna |
|
| xavion: | Dinsdag, juni 03, 2003 19:32 |
| je waarheid in je schrijven zal eeuwig schoon zo blijven...X | |
| artemis: | Dinsdag, juni 03, 2003 18:49 |
| heb ze alle drie gelezen... ach, je weet al wat ik ga zeggen... liefs, anneleen. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 03 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||