Carline: | Zaterdag, juni 14, 2003 09:19 |
Een heel mooi en ontroerend gedicht...Verlies is nooit gemakkelijk :( maar je houdt van hem, en hij zeker en vast van jou...Op dit moment laat hij vast aan iedereen weten wat voor een prachtkleindochter je was, en nog steeds bent...Hij mag trots op je zijn! liefs, Carline |
|
*Julie*: | Donderdag, juni 05, 2003 19:53 |
Mooi gedicht, ik denk wel dat je opa weet dat je van hem houdt. Groetjes, Julie |
|
joni heylens: | Woensdag, juni 04, 2003 18:02 |
Ik geloof eigenlijk sowieso niet echt in God. Ik geloof wel dat er iets is, maar dat... Mijn opa is ook gestorven, in '96 en het was een echt lieverd. Hij had longkanker. Daar kun je niets aan doen. Veel sterkte! You know I'm here for you! xxx jonike |
|
greet1002: | Woensdag, juni 04, 2003 12:38 |
Er staat dat het over je opa gaat, ik weet nie hoe oud hij was, maar hij heeft toch een hele tijd hier mogen zijn hè, iemand die op jonge leeftijd sterft, dat is veel erger, niet dat ik u verdriet minimaliseer, maar er zijn ook mensen die niet hebben kunnen genieten en dat heeft uw opa blijkbaar echt wel gedaan! Hij heeft er iets aan gehad, tis niet de hoeveelheid die telt, maar de kwaliteit! xxx Greet |
|
Robin: | Dinsdag, juni 03, 2003 21:23 |
Heel mooi verwoord. God heeft je vriend(in) misshcien nu niet laten blijven maar hij zorgt er zeker voor dat je elkaar later terug ziet in deze nieuwe werled. Je moet erin geloven en ooit zal je terug herenigd zijn. Robin |
|