Dikke sjaal en warme winterjas
De natuur ademt rust
het landschap ligt er desolaat erbij
rijp zit al aan de takken
wat eenden zoeken voedsel in
de pasgevallen sneeuw
Ergens veraf in een huisje
speelt een jong meisje op de viool
de ijzige koude wind
giert door de kieren van het huis
De natuur ademt rust
het meer spiegelt onder de winterzon
het gekraak van ijs
doet haar verlangen naar een kom
warme snert
Met een dikke sjaal
twee warme wanten
een bontmuts en een warme winterjas
beschermt ze zich tegen de kou
De natuur ademt rust
kinderen halen hun sleetjes
uit de schuur
een oude boom schudt wat sneeuw
van haar bladeren af
Stilletje mijmert het land verder
onder een deken van ijs en sneeuw
en slaapt haar slapen tot de dag
dat de lente haar wakker kust
Reacties op dit gedicht
| michris: | Woensdag, juni 04, 2003 23:41 |
| je gedicht doet me in deze hitte bijna verlangen naar een winters dek van sneeuw.. michris |
|
| lani: | Woensdag, juni 04, 2003 19:41 |
| wijnand??? waar in de wereld ben je? :o ijsland... oooh een verfrissing is het wel :) x-x-x |
|
| Herfstkind: | Woensdag, juni 04, 2003 18:26 |
| z'on koude gedachte op deze hete dag ;-)... mooi! liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 04 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||