stille tranen
stille tranen
hoor je niet
maar ieder
heeft zijn verdriet
om dierbaren
die zijn heengegaan
nu moet je
alleen zien te staan
zelfs nu
zal je om ze geven
ook al zijn ze niet meer
in je leven
je dagen
gaan als een trein
en ooit komt er een dag
dan zul je bij ze zijn
hoor je niet
maar ieder
heeft zijn verdriet
om dierbaren
die zijn heengegaan
nu moet je
alleen zien te staan
zelfs nu
zal je om ze geven
ook al zijn ze niet meer
in je leven
je dagen
gaan als een trein
en ooit komt er een dag
dan zul je bij ze zijn
Reacties op dit gedicht
| mindless: | Dinsdag, december 07, 2004 23:16 |
| echt mooi.. echt.. baajxx |
|
| ikkuh: | Vrijdag, juni 06, 2003 16:54 |
| een hart vervult met verdriet zet je niet lichtelijk opzij... tijd is nodig, maar niet altijd gegeven... liefs ik |
|
| ~black angel~: | Donderdag, juni 05, 2003 13:50 |
| zo gaat dat. het leven gaat verder en jij blijf zitten met je verdriet. liefs kirsten |
|
| lani: | Donderdag, juni 05, 2003 11:58 |
| verder-verder gaat ons leven, 'k hoor de wielen op de sporen... monotoon en diep vanbinnen... x-x-x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: danny crum | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||