De vogels die me groeten
De dag in pril begin
wat heb ik moeten boeten
voor elke korte zin
Geen woord is blijven hangen
Je eigen geest zat vast
Het schaamrood op mijn wangen
Mijn kennis tot mijn last
Ik weet wat er gebeurt is
En mijn pijn in mijn hart
Hoe jij verteld over gemis
Je leugens zijn geen start
Hoe lang al dit vertrouwen
Dat van mijn kant zeer sterk
Altijd sprak van houden
van mijn kant kwam het werk
Helaas, de pijn is tanend
Maar niet voor mijn gebroken ziel
de woorden, hoe vermanend
Ik ben lang niet fragiel
Eens, mijn schat, zul je zien
Wat echte liefde is
Maar niet bij mij, dat nooit meer
En dat is jou gemis.