zo ben ik niet
ik voel het binnen in me
toch mag het er niet zijn
telkens weer zoek je me
ik vind dit gevoel niet fijn
ik durf je niet aan te kijken
verlang ernaar je stem te horen
wat wil je hiermee bereiken
zal mijn hartje je aan horen
ik wil je negeren
je totaal niet kennen
en toch wil ik je begeren
m'n hart steeds weer verwennen
zo ben ik niet
dit ben ik niet
ik wil dit niet
vergeef me...niet
kweet niet wat ik wil
je zal me nog wel haten
m'n hart weet wat het wil
maar toch...het zal niet baten
ik mag niet toegeven
want zo ben ik niet
ik mag niet vergeten
wat een oorzaak van verdriet
toch mag het er niet zijn
telkens weer zoek je me
ik vind dit gevoel niet fijn
ik durf je niet aan te kijken
verlang ernaar je stem te horen
wat wil je hiermee bereiken
zal mijn hartje je aan horen
ik wil je negeren
je totaal niet kennen
en toch wil ik je begeren
m'n hart steeds weer verwennen
zo ben ik niet
dit ben ik niet
ik wil dit niet
vergeef me...niet
kweet niet wat ik wil
je zal me nog wel haten
m'n hart weet wat het wil
maar toch...het zal niet baten
ik mag niet toegeven
want zo ben ik niet
ik mag niet vergeten
wat een oorzaak van verdriet
Reacties op dit gedicht
| Gioi: | Zaterdag, juni 07, 2003 05:55 |
| Waar gebroken een woord, een hart Daar wordt gevuld met pijn en smart durf te denken aan een nieuwe start waarin niet langer je hart getart. Ach, wat weet ik nou, zei de gek en danste weg |
|
| Aessedai: | Vrijdag, juni 06, 2003 22:47 |
| een oorzaak van verdriet -- ken ik, iedereen denk ik. Relaties zijn daar dikwijls de oorzaak van. Nou doe wat je in je voelt dat goed is. (k) Aessedai |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lucka | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 06 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||