zo verdomd alleen...
zo verdomd alleen
opgeven wil ik doen
hier weg vandaan
ik krijg nooit een zoen
of liefhebbend gebaar
zo heel alleen
maar toch zijn er vele mensen
allemaal rond me heen
ik zou ze het liefst wegwensen
liefde nooit gekregen
een verloren jeugd
ik zou mijn gedachten weg willen vegen
nergens meer deugd
mijn gevoelens laten tonen
gaat niet goed
dat komt enkel door dat altijd honen
en al dat gemis dat het er om doet
nooit meer zal ik
zijn zoals vroeger
ik zeg gewoonweg: stik
dank je wel, moeder
jij hebt me dit alles aangedaan
en doet nog steeds erg je best
je laat me iedere keer alleen staan
er is nog maar één ding dat me rest
en dat is hier weggaan
maar dit kan niet zomaar meteen
ik kan hier niet zomaar vandaan gaan
ik voel me zo verdomd alleen
...
opgeven wil ik doen
hier weg vandaan
ik krijg nooit een zoen
of liefhebbend gebaar
zo heel alleen
maar toch zijn er vele mensen
allemaal rond me heen
ik zou ze het liefst wegwensen
liefde nooit gekregen
een verloren jeugd
ik zou mijn gedachten weg willen vegen
nergens meer deugd
mijn gevoelens laten tonen
gaat niet goed
dat komt enkel door dat altijd honen
en al dat gemis dat het er om doet
nooit meer zal ik
zijn zoals vroeger
ik zeg gewoonweg: stik
dank je wel, moeder
jij hebt me dit alles aangedaan
en doet nog steeds erg je best
je laat me iedere keer alleen staan
er is nog maar één ding dat me rest
en dat is hier weggaan
maar dit kan niet zomaar meteen
ik kan hier niet zomaar vandaan gaan
ik voel me zo verdomd alleen
...
Reacties op dit gedicht
| steenbokje: | Maandag, juni 09, 2003 21:29 |
| heel erg mooi geschreven en ik begrijp ook heel goed wat je bedoelt. warme knuf van mij | |
| Brittjuhh: | Zondag, juni 08, 2003 21:36 |
| zielig maar wel heel mooi geschreven sterkte groetjes Brittjuhh | |
Over dit gedicht
| Auteur: neen... | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||