nooit
nooit
nooit wordt er
eens even naar me geluistert.
nooit ben je
even aan mijn verhalen gekluistert.
het kan je
helemaal niets schelen.
wat ik doe
in mijn leven.
je beschuldigt me
van dingens die ik niet deed.
je beschuldigt me
van al je eigen leed.
je steeds opnieuw
afreageren op mij.
je steeds opnieuw
scharen aan mijn zij
als je vervuld bent
van zelfmedelijden
dan ben ik goed
voor het bevestigen van je lijden.
dus alstublieft
verdwijn uit mijn leven
want hoe kan ik leven met een moeder
die me geen liefde wil geven
nooit wordt er
eens even naar me geluistert.
nooit ben je
even aan mijn verhalen gekluistert.
het kan je
helemaal niets schelen.
wat ik doe
in mijn leven.
je beschuldigt me
van dingens die ik niet deed.
je beschuldigt me
van al je eigen leed.
je steeds opnieuw
afreageren op mij.
je steeds opnieuw
scharen aan mijn zij
als je vervuld bent
van zelfmedelijden
dan ben ik goed
voor het bevestigen van je lijden.
dus alstublieft
verdwijn uit mijn leven
want hoe kan ik leven met een moeder
die me geen liefde wil geven
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: neen... | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 09 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||