Dat stukje echt mens.
Ik haat je stem,
je harde woorden
die me letter per letter
zachtjes vermoorden.
Ik haat je ogen,
2 kille kogels,
die in een vorig leven
nooit tegen me logen.
Ik haat je zijn,
je kleine zielig leven,
je persoonlijke leventje
waar ik ooit zo om heb gegeven.
Ik haat je beloftes,
je zogenaamde trouw,
maar bovenal haat ik mezelf,
omdat ik nog steeds
van dat kleine stukje jij hou.
Reacties op dit gedicht
| Cammeke: | Maandag, juni 09, 2003 14:03 |
| Oeps, even aanpassen!! Ik haat je stem, je harde woorden die me letter per letter zachtjes vermoorden. Ik haat je ogen, 2 kille kogels, die in een vorig leven nooit tegen me logen. Ik haat je zijn, je klein zielig leven, je persoonlijke wereld waar ik ooit zo om heb gegeven. Ik haat je beloftes, je zogenaamde trouw, maar bovenal haat ik mezelf, omdat ik nog steeds van dat kleine stukje jij ho |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cammeke | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||