Morgen weer...
Ik heb het nodig
ik heb het gemist
ik wou dat ik dat van te voren wist
2 weken vakantie
nu weer praten met mijn psycholoog
weinig zin in,
ik voel tranen in mijn oog
ik wil niet
ik heb zoveel verdriet
zoveel gebeurt
hoe moet ik alles vertellen
als het er dan uit is,
weer al die vragen laten stellen
ik zie er tegen op
ik sta op het moment echt
helemaal op mijn kop
ik zie het niet meer zitten
laat me maar alleen
ik ga nog liever heen......
Reacties op dit gedicht
| druppeltje: | Donderdag, juni 12, 2003 19:11 |
| ey annetjuh ken da gevoel proberen vol te houden kben er zeker van dat er mensen zijn die om je geven | |
| Elycia: | Woensdag, juni 11, 2003 10:07 |
| Lieve Anneke ik weet hoe moeilijk het is om te praten met mensen die je niet goed kent, en vooral praten over je eigen problemen. maar de psycholoog kan je helpen, net zoals luuk zegt, hij kan je helpen om er boven op te komen. en je wilt toch niets liever dat de oude anneke weer te zijn. maar dan nog veel sterker. al dta verdriet van jou moet er nog uit. praat met de psycholoog, op een gegeven moment zal het praten je opluchten. geloof mij nou maar. dikke kuzz en |
|
| Luuk: | Dinsdag, juni 10, 2003 22:50 |
| Als ik jou was zou ik toch maar met die psycholoog gaan praten. Hij kan je helpen. Hij helpt het verdriet en ellende uit je te halen. Dat is de enige mogelijkheid om er vanaf te komen, niet door jezelf van kant te maken. Ik wens jou uit hart en ziel alle sterkte en kracht die je nodig hebt om er heen te gaan, die vragen over je heen te laten komen, en uiteindelijk de ellente achter je te laten. Dat is was je zelf ook hte liefst wil. Werk er dan ook aan. Ik weet dat je het kan, dat heb j |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~*Idril*~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 10 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||