De avond.
De avond droomt,
over een mooie morgen,
in greep van de nacht,
donkerte zonder zorgen,
De avond spreekt,
dromen geschreven door zielen,
ze huilt vergiffenis en tranen,
voor zei, die gernadeloos vielen,
De avond lacht,
overschaduwt door de morgen,
weent van binnen zacht,
blijft voor de dag verborgen.
Reacties op dit gedicht
| inkognito: | Woensdag, juli 23, 2003 00:17 |
| De kracht van je woorden, liggen in de betekenis van de zin, die door een punt zal verbreken. Die mijn gedachten doen verbleken. Prachtig, Kus Inkognito |
|
| xavion: | Woensdag, juni 11, 2003 19:10 |
| Als een lach van m'n mond je rijkdom zou geven, zou je eeuwig betaalt worden door mijn glimlach... Omdat ik je woorden in m'n gedachten zie zweven en het nooit zal vergeten deze dag... Schitterend zoals je deze poezie rijmend weergeeft... dat is de reden dat dit door mijn hoofd zweeft, en m'n hart naar meer van jouw talent streeft... =X= XaVioN |
|
| artemis: | Woensdag, juni 11, 2003 18:19 |
| en ze rijmt!!! zie je meis, dat lukt ook! en nog heel goed zelfs!! mooi! liefs, anneleen. |
|
| lani: | Woensdag, juni 11, 2003 17:22 |
| en hier heb ik genoten... in alle zachtheid beschreven x-x-x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||