ijskoud
Getroost met de koude woorden
Over nieuwe beginsels en raadgevingen zoals
“Ze is op een prachtige plaats’,’Ze is nu gelukkig”
ben ik nu helemaal alleen samen
met de ingeplante beginsels
die wachten
om wortel te schieten in de lente,
dan kan ik volgend jaar weer prachtig bloeden
Maar dit wordt de laatste herfst
mijn levenssap smaakt bitter
mijn laatste groene blad is naar boven gedwarreld
De trein naar volgend voorjaar
vertrekt
in de mist,
kaartje vergeten kopen
niet erg,
in de zomer zou ik toch maar
ijskoud wegsmelten
Over dit gedicht
| Auteur: Aristide | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 11 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||