gepest
Ik leef al lang in schaduw,
nooit vreugde op mijn gezicht.
Elke dag, in mijn rug een duw,
en bespot door mijn gewicht.
Een vriend was nooit voor mij,
fantasie was mijn maat,
mijn allerbeste kameraad,
was slechts een verzinsel van mij.
Altijd die pijn,
de angst in mijn hoofd,
iets beter werd mij niet beloofd,
’t is iets wat niet verdwijnt.
Voor mij was dit normaal,
dit is mijn sociale plaats,
de vijand van allemaal,
mijn gevoelens weg geplaagd.
nooit vreugde op mijn gezicht.
Elke dag, in mijn rug een duw,
en bespot door mijn gewicht.
Een vriend was nooit voor mij,
fantasie was mijn maat,
mijn allerbeste kameraad,
was slechts een verzinsel van mij.
Altijd die pijn,
de angst in mijn hoofd,
iets beter werd mij niet beloofd,
’t is iets wat niet verdwijnt.
Voor mij was dit normaal,
dit is mijn sociale plaats,
de vijand van allemaal,
mijn gevoelens weg geplaagd.
Reacties op dit gedicht
| daniels ron: | Woensdag, juni 18, 2003 19:40 |
| Ik wordt nu al ongeveer vier jaar gepest. Ik weet dat de aanleiding eigelijk al begon vanaf het vierde leerjaar (ik zit nu in het vierde middelbaar(2003)) omdat ik toen nooit mee voetbalde. Terwijl alle jongens wel tegen dat ding aan het schoppen waren, had ik meelij. Ik begon een filosophe over deze sport, en de reacties die het gaf. Ik kwam na veel nadenken tot de conclussie dat het niet perse het plezier dat hen deed voetballen, maar de drang naar superioriteit, die wij allemaal wel hebben. E | |
| scharonne: | Zondag, juni 15, 2003 12:34 |
| een heel mooi gedicht ik herken er een aantal dingen in. als je wil kan je me mailen, en praten we er over.sterkte |
|
| lonely: | Vrijdag, juni 13, 2003 20:15 |
| Ehh. wat moet ik nog aan de reactie van drie geetje toevoegen Helemaal niets ben het helemaal eens |
|
| DrieGeetjes: | Vrijdag, juni 13, 2003 17:21 |
| [.... Voor mij was dit normaal, dit is mijn sociale plaats, de vijand van allemaal, mijn gevoelens weg geplaagd. ....] Nou, Ron... Als ik zo jouw twee gedichten lees, zit er nog wel wat gevoel in jou, hoor. Je kunt kunt jouw gevoelens goed verwoorden, en dat is bij mij altijd een teken (ouwe zak als ik ben *knipoog!*), dat het wel beter wordt met jouw 'sociale plaats' (goed gevonden trouwens). Althans... Je moet het wel zelf willen. Dat is wel belangrijk... En, Ron... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: daniels ron | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||