moeilijk met mezelf!
Wie maak ik gdv iets wijs?
Hoe kan ik iemand nu helpen met diens problemen
als ik de mijne niet eens kan oplossen
zelfs ijs
doet me geen deugd om de pijn weg te nemen,
mijn gevoelens lijken te tossen.
Zat net in de douche,
huilend en schrewend.
Ik voel me echt nogal zwak.
Mijn situatie word te louche.
mijn mond geeuwend,
als ik door mijn benen zak.
Daar zat ik op de badkamergrond,
met de tranen rollend over mijn wangen.
Ik was toch alleen in het huis.
Wie weet waar dit uitmond,
de schokken blijven me vangen
een verdriet dat nooit afrond.
Ik heb het er moeilijk mee,
een gans jaar ben ik zwart geweest.
Ik wil gewoon eens rust,
dan word me niet gegunt nee!
Vanbinnen schreeuwt een beest,
dat me juist NIET sust.
Het moet eruit!
het moet naar buiten.
Mijn geaardheid.
Je ziet het aan mijn huid
als mijn ogen zich sluiten,
en ik de coming-out mijdt!
Zo kan ik niet verder,
ik beland nog eens in een ziekenhuis.
Met tubetjes in mijn neus en armen.
Voor zover het bijzijn van een "herder",
als je je niet eens veilig voelt in je eigen huis
en je een oneindige pijn voelt in je darmen!
Hoe kan ik iemand nu helpen met diens problemen
als ik de mijne niet eens kan oplossen
zelfs ijs
doet me geen deugd om de pijn weg te nemen,
mijn gevoelens lijken te tossen.
Zat net in de douche,
huilend en schrewend.
Ik voel me echt nogal zwak.
Mijn situatie word te louche.
mijn mond geeuwend,
als ik door mijn benen zak.
Daar zat ik op de badkamergrond,
met de tranen rollend over mijn wangen.
Ik was toch alleen in het huis.
Wie weet waar dit uitmond,
de schokken blijven me vangen
een verdriet dat nooit afrond.
Ik heb het er moeilijk mee,
een gans jaar ben ik zwart geweest.
Ik wil gewoon eens rust,
dan word me niet gegunt nee!
Vanbinnen schreeuwt een beest,
dat me juist NIET sust.
Het moet eruit!
het moet naar buiten.
Mijn geaardheid.
Je ziet het aan mijn huid
als mijn ogen zich sluiten,
en ik de coming-out mijdt!
Zo kan ik niet verder,
ik beland nog eens in een ziekenhuis.
Met tubetjes in mijn neus en armen.
Voor zover het bijzijn van een "herder",
als je je niet eens veilig voelt in je eigen huis
en je een oneindige pijn voelt in je darmen!
Reacties op dit gedicht
| liekos: | Vrijdag, juli 11, 2003 18:19 |
| breng je gevoelens naar buiten! ik weet dat het heel veel moeite kost maar ik heb het zelf ook gedaan en het lucht ontzettend op. veel sterkte!!! | |
| Orphan Angel: | Zaterdag, juni 28, 2003 01:38 |
| *slik* wat een schreeuw vanuit het diepste van jezelf. Ik hoop dat het helpt om hier en elders te praten. Ik wens je veel begrip en aanvaarding. Sterkte! |
|
| Björni: | Donderdag, juni 26, 2003 16:37 |
| Hey, heel mooi gedicht! En ik herken er heel veel van mezelf in. Ook ik worstel met dit probleem. Dat de maatschappij de dag van vandaag holebi aanvaard, wordt vaak gezegd maar is het ook werkelijk zo? Een vraag die ik niet direkt met ja beantwoord. Coming out bij vrienden ligt makkelijker als bij je ouders, familie,... De reaktie van vrienden is ook wel belangrijk maar ik denk dat men het feit dat een vriend je eventueel de rug toekeert beter kan verwerken als je eigen moeder of vader. Ook |
|
| trientje: | Woensdag, juni 18, 2003 08:05 |
| Hey Hobbeske, Mooi gedicht, word er even stil van... Weet gewoon, dat je niet alleen bent! Er zijn wel meer mensen met een andere geaardheid. En het is inderdaad niet altijd gemakkelijk, maar geef jezelf een beetje tijd. Het komt wel goed, ook al lijkt het nu helemaal niet zo. Het belangrijkste is dat je lief kan hebben en of dat nu een man of een vrouw is, doet er niet heel veel toe. Mensen die het omgekeerde beweren moeten dringend eens leren wat liefhebben en houden van wil |
|
| Nelekebes: | Dinsdag, juni 17, 2003 11:51 |
| Lieve Hobbeske, Da ik kei mooi, en laat de moed ni zakken hé, der zijn der meer als gij! Da komt allemaal wel op zen pootjes terecht. En in dezen tijd zijn er nimer zoveel mensen die da ni accepteren! Veel sterkte en geluk! Kus Neleke |
|
| *FrEaK*: | Zondag, juni 15, 2003 23:50 |
| Lieve Hobbeske, Ik las je gedicht. Wat gelijk in me opkwam was dit: Als jij jezelf kan accepteren zoals je bent hoef je niet bang te zijn voor je omgeving. Jij bent jij. Natuurlijk zal het niet leuk zijn als er niet positief word gereageerd, maar als het voor JOU goed voelt, dan is dat toch het beste? Ik kan je accepteren, dat is er al 1! Je mag me gerust mailen, als je erover wilt praten. Liefs van Judith |
|
| davelonne: | Zondag, juni 15, 2003 22:10 |
| wat maakt het uit wat voor geaardheid je hebt? mij in ieder geval niets! mensen blijven mensen,.. en ik vind het juist mooi dat ze verschillen hebben. als je vrienden het er moeilijk mee hebben, zijn het dus geen echte vrienden. en als je er nou te lang mee zit,.. en je red het echt niet, is het mss een idee om hulp te gaan zoeken??. sterkte ermee liefs Davelonne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hobbeske | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 15 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||