ooit
tranen met hopen
verdriet in overvloed
opgekropt binnen
vanbuiten geen spoor
veilig vanbinnen
veilig verborgen
maar ze koken
ze willen eruit
laat het niet toe
krop het maar op
ooit
ooit zullen ze eruit komen
en dan zal ik genezen
maar nu kan ik het niet toelaten
nu is het nog te vroeg
ooit
Reacties op dit gedicht
| schaapje: | Maandag, juni 16, 2003 21:31 |
| Laat je tranen komen meis.. Maar geef jezelf de tijd.. Ik denk aan je.. dikke knuffel ikke |
|
| blue: | Zondag, juni 15, 2003 22:49 |
| laat die tranen toch komen, zoek een schouder en gooi het er uit. het verlicht en lucht op. gedeelde smart is halve smart, weet je wel? sterkte, blue |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dotje | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 15 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||