hoe zacht jouw stem toen je
vertelde over je geliefde
de frisse geur van haar haren
het vrolijke twinkelen van haar ogen
en haar frêle schouders die toch
alle lasten konden dragen
hoe omfloerst jouw blik
als je aan de periode was gekomen
die haar van je weg zou halen
vol ziekte en verdriet en
dapper vechten tegen krachten
groter dan de sterkste mens
hoe bitter de tranen die je huilde
omdat je haar zo vreselijk miste
die kleine dingetjes van elke dag
waren sleur geworden zonder haar
en toch moest je doorgaan
zonder doel in je leven
hoe rustig lig je nu op bed
met iets van een glimlach om je lippen
je bent in stilte heengegaan
naar waar je hart al jaren leefde
weer bij dat vrouwtje van je dromen
verenigd in de zoete dood
victor ruhlmann: | Maandag, juli 07, 2003 22:17 |
Wondermooi. | |
~golfje~: | Donderdag, juni 26, 2003 11:08 |
*wauw* wat een bijzonder gedicht.... schön, schön, my dear.. in stille bewondering snakt ze naar méér van dit moois... :) |
|
Benjamin de Rooy: | Maandag, juni 16, 2003 23:44 |
een brok in mijn keel... en een steek door mijn ziel. Wat ongelooflijk roerend en aangrijpend! prachtig! Droef... maar met een gelukzalige ondertoon... |
|
wijnand.: | Maandag, juni 16, 2003 19:11 |
heel aangrijpend doet me heel veel |
|
Sheena: | Maandag, juni 16, 2003 18:52 |
mijn reactie ken je al ... maar toch, ik moet het ff kwijt ... je groeit in je leven en in je gedichten, het is een genot en genoegen, de vooruitgang te lezen ... de rest .. och je weet het meis, samen ... zijn we nooit alleen kus Sheen |
|
margot: | Maandag, juni 16, 2003 10:59 |
fictie...maar wel gevoelig liefs,margot |
|
Galadriëlle: | Maandag, juni 16, 2003 10:05 |
Pff rillingen, wat een angst voel ik hier? Luister maar naar Kitty ;-).. Liefs, Suus |
|
green eyes !: | Maandag, juni 16, 2003 08:59 |
net als in het echte leven, maar al goed dat het hier om fictie gaat , mooi, liefs *Marina* |
|
diddo: | Maandag, juni 16, 2003 08:47 |
toepasselijk maar nog lang niet toe te passen. die ouwe houd het nog wel ff uit. | |
x: | Maandag, juni 16, 2003 03:14 |
prachtig gedicht, ik voel zo de emoties die erin vervat zijn, zo echt en tegelijkertijd confronterend wreed. Go on! Marie-Paule |
|
voske: | Maandag, juni 16, 2003 00:26 |
Dat heb je heel warm en gevoelig verwoord maantje. groetjes,voske |
|
The Slayer: | Maandag, juni 16, 2003 00:25 |
*stilte*.... fictie of niet, vind hem levensecht verwoord...prachtig, troostend, pijnlijk, emotioneel... prachtig gedaan meiss petje af !! knuff The Slayer |
|
pramodah: | Maandag, juni 16, 2003 00:15 |
fictie ja.....maar toch zo toepasselijk.....in de toekomst ..... knuf pramodah |
|
Auteur: maneschijn | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 16 juni 2003 | ||
Thema's: |