Windkracht 12 (en een half)

Met zwaar weer in ’t vooruitzicht;
hel op aarde, je weet niet wat je ziet
- handen in de zij, uit haar ogen schiet
een bliksem en ik zie het licht

(en heel veel sterren) voordat een pan
mijn arme hersens klutst
haar even aanstaar heel onthutst
en me erbij neerleg (een uurtje of zes) – dan

bid ik nog even tot mijn lieve heer:
bewaar me, behoud me en zo meer,
laat ze maar lekker slapen hier

terwijl ik stilletjes kruip onder de wol,
bij de buurvrouw (shit) zij is rock ’n roll
en ik morsdood (als een pier).

Geschreven door

Edwin van Rossen

Reacties op dit gedicht

Edwin van Rossen vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

greet1002:	Woensdag, juni 18, 2003 13:01
:) Hihi :) Heb het 2 keer gelezen, zodat ik zeker nix gemist had Was de moeite waard! xxx Greet

DrieGeetjes:	Woensdag, juni 18, 2003 11:14
GRIN!

Over dit gedicht

Auteur: Edwin van Rossen
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 18 juni 2003
Thema's: [Angst] [Oorlog] [Humor]