FM
Ik heb de ziekte met de naam: Fibromyalgie.
Elke dag weer die zelfde pijn,
van mij mocht alles anders zijn.
En al die onbegrip die je krijgt,
alsof je nog niet genoeg leid!
Mensen begrijpen me niet,
omdat je niets aan me ziet.
Toch leef ik al 10 jaar met deze pijn,
met je 20ste in een rolstoel zitten is echt niet fijn!!!!
Elke dag weer die zelfde pijn,
van mij mocht alles anders zijn.
En al die onbegrip die je krijgt,
alsof je nog niet genoeg leid!
Mensen begrijpen me niet,
omdat je niets aan me ziet.
Toch leef ik al 10 jaar met deze pijn,
met je 20ste in een rolstoel zitten is echt niet fijn!!!!
Reacties op dit gedicht
| Stompie: | Donderdag, juni 19, 2003 11:22 |
| Twee frozen shoulders terwijl ik zo te zien 'niks had', het zorgt wel voor herkenning in jouw gedicht. Pijn heeft een nulwaarde: ondeelbaar. En daarvan lijd je nog het meeste. Laat die eenzaamheid geen isolement worden. Schrijf gedichten over wat je beleeft. |
|
| san...: | Woensdag, juni 18, 2003 15:03 |
| nee zeker niet! laat ze kijken laat ze denken, wij, als "invalide", kunnen gelukkig ook meer accepteren en waarderen dan de "valide" mens, dat maakt ons sterk! kop op! sterkte! liefs san... |
|
| Green Tea: | Woensdag, juni 18, 2003 14:27 |
| Hoi Natalie , ik heb ook fybromyalgie , en weet dus wat het is.(de onbegrip vind ik persoonlijk het meest erge van Fybro) Maar meid , probeer alles van de zonnige kant te bekijken , het leven met fybro is echt zo slecht nog niet.Heel veel sterkte!!! Liefs , Green Tea. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Natalie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Goony | ||
| Gepubliceerd op: 18 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||