de poezie ligt in drank duizend jaa
Het gisten van schone woorden
het zwalpen van enge geesten
op een oude zondag en zijn regen
gedachten fladderen met natte veren
voorbij wolken
voorbij melkwegen
voorbij liefde,
zijn handen beven
zijn hoofd tolt als een gekke paardenmolen
zijn poezie verdronk in een witte wijnvlek
zijn innerlijke woede stond geschreven.
het zwalpen van enge geesten
op een oude zondag en zijn regen
gedachten fladderen met natte veren
voorbij wolken
voorbij melkwegen
voorbij liefde,
zijn handen beven
zijn hoofd tolt als een gekke paardenmolen
zijn poezie verdronk in een witte wijnvlek
zijn innerlijke woede stond geschreven.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: zap | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||