ziel
Ooit zal het er wel van komen
zweef dan over weiden langs bomen
ooit zal het heus wel gaan
en volg ik m'n gewezen levensbaan
Mijn ziel of wat het ook moge zijn
volgt dan de spirituele lijn
en zal zich nooit meer binden
maar wel een uitweg vinden
Dan is m'n ziel vrij en ongebonden
de geest dan ongeschonden
het lichaam toen een hinder
m'n geest 'n ballast minder
dan geen last meer van 't leven
hoef dan niets en niemand vrezen
ben zo vrij als 'n engel toen en nu
niet meer jammeren zweef cotenu
zweef dan over weiden langs bomen
ooit zal het heus wel gaan
en volg ik m'n gewezen levensbaan
Mijn ziel of wat het ook moge zijn
volgt dan de spirituele lijn
en zal zich nooit meer binden
maar wel een uitweg vinden
Dan is m'n ziel vrij en ongebonden
de geest dan ongeschonden
het lichaam toen een hinder
m'n geest 'n ballast minder
dan geen last meer van 't leven
hoef dan niets en niemand vrezen
ben zo vrij als 'n engel toen en nu
niet meer jammeren zweef cotenu
Reacties op dit gedicht
| willempie: | Donderdag, juni 26, 2003 10:28 |
| ik voel verdriet te lezen van gevangenschap in lichaam. Veel sterkte,liefde en een knuffel. wimpie. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wilhelm janssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||