Transistorradio
Nooit zal ik meer mijn liefde dragen
gekluisterd aan de transistoradio
het ruis van je hart opvangen
en zeggen lief,lief het is goed ga maar
Natuurlijk kan ik je wel zachtjes strelen
mijn boodschap inspreken
zeggen hoeveel je me doet
maar mijn woorden bereiken je toch nooit
doof,doof ben je geworden
het is alleen nog de ruis die ik hoor
Ach hoe je mij liet creperen
in de natte nacht op
een stuk pas geasfalteerde straat
nooit,nooit stonden je ogen zo haatdragend
als op het moment toen haar mond
zachtjes van de mijne dronk
Nee jaloezie ving jouw als
een rat in een net,het bloeden maakte je tevreden
het is goed goed dat hij zo bloed
dan moet hij mij maar kussen maar niet haar
Reacties op dit gedicht
| Erna Muermans: | Vrijdag, juni 20, 2003 10:41 |
| oeps.. groetjes erna |
|
| free: | Vrijdag, juni 20, 2003 08:53 |
| o jee....;) liefs free |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||