Liplezen
T’was toch een zachte kleur blauw
Die ogen van jou
En toen ik tegen je zei, ik hou van jou
Braken ze…zacht, als het knisperen van sneeuw..
En door de eeuwen heen
Trachtte ik je weer te vinden
Stuit ik op een geur
Herkenning, licht…een open deur
Zoekend als een blinde…
Maar gelukkig heb ik nu een stokkie
Zwaai daar mee in het rond
En doe iedereen kond:
Ik kan niet liplezen!
Die ogen van jou
En toen ik tegen je zei, ik hou van jou
Braken ze…zacht, als het knisperen van sneeuw..
En door de eeuwen heen
Trachtte ik je weer te vinden
Stuit ik op een geur
Herkenning, licht…een open deur
Zoekend als een blinde…
Maar gelukkig heb ik nu een stokkie
Zwaai daar mee in het rond
En doe iedereen kond:
Ik kan niet liplezen!
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij: | Vrijdag, juni 20, 2003 21:30 |
| Zonder het laatste couplet ook erg mooi trouwens, fijn weekend Verweij, | |
Over dit gedicht
| Auteur: Cornelis Verweij | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||