Voor eeuwig gevangen in een traan.
Ik laat mijn tranen gaan,
ik kan ze niet meer stoppen.
Ik kan amper op mijn benen staan,
en voel mijn hart in mijn keel kloppen.
Mijn liefde voor jou kent geen grenzen,
maar dat is juist het grote probleem.
Ik heb maar zo weinig wensen,
maar dat maakt alleen dat ik nog harder ween.
Ik kan geen deel uitmaken van jou leven,
daarom stort mijn wereld langzaam in.
Het is mij niet gegeven,
hoezeer ik jou ook bemin.
Mijn huilend hart is niet te horen,
mijn verdriet laat ik niet zien.
Maar beschouw mij maar als verloren,
ik krijg vast wat ik verdien.
Mijn hart klopt alleen nog maar voor jou,
ultieme droom van mijn bestaan.
Het blijft je voor altijd trouw...
...want het is mijn eindeloze liefde voor jou,
voor eeuwig gevangen in een traan.
ik kan ze niet meer stoppen.
Ik kan amper op mijn benen staan,
en voel mijn hart in mijn keel kloppen.
Mijn liefde voor jou kent geen grenzen,
maar dat is juist het grote probleem.
Ik heb maar zo weinig wensen,
maar dat maakt alleen dat ik nog harder ween.
Ik kan geen deel uitmaken van jou leven,
daarom stort mijn wereld langzaam in.
Het is mij niet gegeven,
hoezeer ik jou ook bemin.
Mijn huilend hart is niet te horen,
mijn verdriet laat ik niet zien.
Maar beschouw mij maar als verloren,
ik krijg vast wat ik verdien.
Mijn hart klopt alleen nog maar voor jou,
ultieme droom van mijn bestaan.
Het blijft je voor altijd trouw...
...want het is mijn eindeloze liefde voor jou,
voor eeuwig gevangen in een traan.
Reacties op dit gedicht
| ItsMe!: | Vrijdag, juni 20, 2003 14:40 |
| Een geweldig mooi gedicht, precies de situatie waarin ik ook zit........ Dit is echt bijzonder mooi en gevoelig omschreven. Bedankt! |
|
| dolphins: | Vrijdag, juni 20, 2003 13:27 |
| woh echt heel erg mooi. Heel veel sterkte. Groetjes Dolphins |
|
| waterval: | Vrijdag, juni 20, 2003 12:57 |
| mOOOi... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Frans07 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Iejoor | ||
| Gepubliceerd op: 20 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||