Zonder insecten
De avondlucht is leeg
maar, vergeten in herinnering
glijdt gevorkt een zwaluw
naar de warmte van het nest.Vergeten in herinnering
zonder hoop voor
de schelle stemmen die
gevangen in hun heen en weer,hopen op vliegedingen.
Kleine vliegedingen,
vruchten van de lucht
geplukt in hun levensvlucht,pootjes spartelen na
en verkrampen tot
volledig zeker van hun lot
voor even de stemmetjes zwijgen.
^__^
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Joris Daelemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 20 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||