zoals ik jou leerde kennen,
laat ik eerlijk zijn het was wennen.
kaarten en brieven heb ik je gestuurd,
je was het prinsesje van onze buurt.
je zat in een rolstoel voor het raam bij je oma,
je bent getroffen door de vreselijk reuma.
maar toch liep ik dan langs te dromen,
en hoopte dat het goed zou komen.
je wilde altijd met mij praten,
had je mijn liefde dan niet in de gaten.
bij toeval kwam ik gisteren door je straat,
en voelde weer het gevoel als of de tijd niet over gaat.
hoe zou het toch met je zijn,
omdat te weten lijkt mij heel fijn.
lieve edith,je bent al 30 jaar uit mijn leven,
toch wil ik je laten weten dat ik veel om je blijf geven.