Als handen tasten in schaduw
De warmte van de dagen
Stilte in de straat
Enkel dat één lichtje van die lantaarnpaal
Zoekend met tast
Door het donker van eenzaamheid
Raakt haar hand het licht
Handen besmeurt met vuil
Bloed en aarde vermengen zich op de huid
In het donker als zwart voor de ogen
Maar wanneer handen tasten in de schaduw
En het met licht wordt verenigd
Kwamen de kleuren mooier over
dan ze dacht…
*Sofieke*: | Vrijdag, juni 27, 2003 23:29 |
Het licht doofde het vuur van de schaduw van mijn hand kleuren vervaagd mooi Fieke x x x |
|
Jeffry: | Zondag, juni 22, 2003 10:44 |
het gedicht geeft in vier fracties, de titel weer in harmonie met de intensie van je onderwerp...ik ben even op je site geweest, dus alsjeblieft haal die zin"de inzender stelt prijs op opbouwende kritiek "rap" weg...je gedichten zijn daar te goed voor...en iedere dichter heeft zijn eigen stijl, jij zeer zeker!! Dus lieve Slayverke..doorgaan zonder kritiek...is in dit geval overbodig. Liefs Jeffry |
|
wijnand.: | Zondag, juni 22, 2003 09:14 |
knap | |
Auteur: The Slayer | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 22 juni 2003 | ||
Thema's: |