Compositie
Vergeet
voor even
de waaier wiens vlagen
je horizon liet driften,
het spiegelbeeld
fluitspelend op herinneringen.
Ik vorm je in de groei
van nevelig licht
dat valt in de stilte
van een deuropening.
Open je mond vol lach, luister
naar mijn veelkleurig stem-
geluid - dat beeld geeft
aan je donkere omlijsting -
en kus onze poëzie
naar nieuwe streken.
Reacties op dit gedicht
| charly: | Maandag, juni 23, 2003 16:56 |
| Schoon als altijd. | |
| Sheena: | Maandag, juni 23, 2003 11:42 |
| very very tastefull ..... het zet aan tot zeggen, oke koffers pakken, wanneer gaan we ??? *knipoog* Sheen |
|
| maneschijn: | Maandag, juni 23, 2003 10:08 |
| dit is zeker de moeite waard om te proberen te begrijpen... of misschien net niet.. want gewoon genieten van deze woordenpracht is ook al heerlijk! groetje, maan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Verdiwan Sonnes | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 23 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||